გზავნილი
1. T E M O (Off)
[ 27 Aug 2013, 23:18 ]
გალაკტიონ ტაბიძე დაიბადა 1891 წლის 17 ნოემბერს, ვანის რაიონ სოფელ ჭყვიშში
1910 წელს გალაკტიონ ტაბიძე თბილისის სასულიერო სემინარიაში შევიდა. აქვე შეუდგა ხელნაწერი ჟურნალის - ’’შუქის’’ გამოცემას. მისი ცხოვრება ამ პერიოდიდან სავსე იყო მძაფრი შინაგანი წინააღმდეგობებით. მატროსულობის განცდა და ამით გამოწვეული ტკივილი გასდევს პოეტის იმ დროინდელ ლექსებს. 1909 წელს მან თვითმკვლელობაც სცადა: თავი მოიწამლა, მაგრამ მოხერხდა მისი გადარჩენა.
[Pasuxi][Cit]|
2. T E M O (Off)
[ 27 Aug 2013, 23:22 ]
1914 წელს გამოვიდა გალაკტიონის ლექსების კრებულის პირველი წიგნი. 1919 წელს მას მეორე კრებულიც მოჰყვა.
1916 წელს ქართველ სიმბოლისტთა ჟურნალში ’’ცისფერი ყანწები’’ დაიბეჭდა გალაკტიონის ლექსები, მაგრამ შემდეგ მას უსიამოვნება შეემთხვა ვალერიან გაფრინდაშვილთან და პაოლო იაშვილთან, რის შემდეგაც პოეტი ჩამოშორდა ’’ცისფერ ყანწებს’’.
იგი კვლავ მარტოსულის მიუსაფრობას, სულის ობლობას განიცდიდა. ერთი შეხედვით, მისი მოღვაწეობის ქრონიკა საკმაოდ დატვირთულია და წარმატებით აღბეჭდილი, მაგრამამ მშრალი ფაქტებისა და თარიღების მიღმა უნდა ვიგულისხმოთ ტკივილით გულდასერილი პოეტი, ღარიბი შემოქმედი, რომელსაც რიგიანი ფეხსაცმელი და პალტოც კი არ გააჩნია, არ აქვს ბინა, არ ჰყავს გვერდით მეგობარი, გულშემატკივარი, ნუგეშისმცემელი და სხვ.
1918 წელს გალაკტიონმა მოსკოვის სცენისმოყვარეთა ექვსთვიანი სარეჟისორო კურსები დაასრულა.
1922 წელს გალაკტიონ ტაბიძის რედაქტორობით, გამოვიდა ჟურნალი - ’’ლომისი’’, ამავე პერიოდში მან საკუთარი ლიტერატურული ორგანოც დააარსა, რომელსაც ’’გალაკტიონ ტაბიძის ჟურნალი’’ უწოდა.
პოერი 1921-1924 წლებში საქართველოში მომხდარ ტრაგედიას, ჩვენს ქვეყანაში რუსული ჯარების შემოსვლას გამოეხმაურა, პოემით - ’’მოგონებები იმ დღეებისა, როცა იელვა’’. ჟურნალ ’’მნათობის’’ ის ნომერი, სადაც პოემა დაიბეჭდა, გაანადგურეს და მხოლოდ რამდენიმე ეგზემპლარი გადარჩა, ხოლო გალაკტიონი მეტეხის ციხეში მოათავსეს.
ერთხანს გალაკტიონ ტაბიძე ’’აკადემიურ მწერალთა ასოციაციის’’ წევრი იყო, მოგვიანებითის ხელს აწერდა 1927 წელს დაარსებული ახალი ლიტერატურული დაჯგუფებების - ’’არიფიონის’’ მანიფესტს. თუმცა, არც ერთ ორგანიზაციაში აქრიური მონაწილეობა არ მიუღია.
1928 წელს ჩატარდა პოეტის სალიტერატურო მოღვაწეობის 20 წლის აღსანიშნავი იუბილე. რამდენიმე წლის შემდეგ, 1933 წელს პოეტს სახალხო მწერლის წოდება მიანიჭეს და ოპერის თეატრში მისი ლიტერატურული მოღვაწეობის 25 წლისთავი აღნიშნეს. 1935 წელს გალაკტიონმა მწერალთა ანტიფაშისტურ კონგრესში მიიღო მონაწილეობა და ამ მიზნით მან პარიზში იმოგზაურა.
1936 წელს პოეტს ლენინის ორდენი მიანიჭეს
[Pasuxi][Cit]|
3. T E M O (Off)
[ 27 Aug 2013, 23:26 ]
1944 წელს გალაკტიონი მეცნიერებათა აკადემიის ნამდვილ წევრად აირჩიეს
1959 წლის 7 ნოემბერს გალაკტიონმა თვითმკვლელობით დაასრულა სიცოცხლე. სამგლოვიარო მსვლელობაში ლამის მთელმა საქართველომ მიიღო მონაწილეობა. პოეტის ნეშტი მთაწმინდის მიწას მიაბარეს.
wyaro ka.wikipedia.org
[Pasuxi][Cit]|
4. patrioti (Off)
[ 28 Aug 2013, 0:30 ]
ნეტავ მალე მივაღწევდე მიზანს

შენ შუბლს იხსნი და სიბნელეს ლეწავ
საქართველოს მოღრუბლულო ზეცავ...
ნეტავ მალე აღმობრწყინდეს მნათი, მალე სხივი მოეფინოს ნეტავ!

წინ მიიწევ იხსნი და ხმაურობ,გღვიძავს
საქართველოს სევდიანო მიწავ.
ნეტავ მალე დაამსხვრევდე ბორკილს,
ნეტავ მალე მიახწევდე მიზანს!..
[Pasuxi][Cit]|
5. patrioti (Off)
[ 28 Aug 2013, 0:34 ]
გალაკტიონ ტაბიძე - რაც უფრო შორს ხარ

რაც უფრო შორს ხარ, მით უფრო ვტკბები!
მე შენში მიყვარს ოცნება ჩემი,
ხელუხლებელი - როგორც მზის სხივი,
მიუწვდომელი - როგორც ედემი.

და თუ არა ხარ ის, ვისაც ვფიქრობ,
მე დღეს არ ვნაღვლობ, დაე ვცდებოდე!
ავადმყოფ გულს სურს, რომ მას ოცნების
თეთრ ანგელოზად ევლინებოდე.

დაიწვას გული უცნაურ ტრფობით,
ცრემლით აივსოს ზღვა-საწყაული,
ოღონდ მჯეროდეს მე ჩემი ბოდვა
და სიყვარულის დღესასწაული.
[Pasuxi][Cit]|
6. patrioti (Off)
[ 28 Aug 2013, 0:37 ]
გალაკტიონ ტაბიძე-ათოვდა ზამთრის ბაღებს

ათოვდა ზამთრის ბაღებს,
მიჰქონდათ შავი კუბო,
და შლიდა ბაირაღებს
თმაგაწეწილი ქარი.

გზა იყო უდაბური,
უსახო, უპირქუბო.
მიჰქონდათ კიდევ კუბო...
ყორნების საუბარი:

დარეკე! დაუბარე!
ათოვდა ზამთრის ბაღებს.
[Pasuxi][Cit]|
7. patrioti (Off)
[ 28 Aug 2013, 0:38 ]
გალაკტიონ ტაბიძე - თბილისს სძინავს მძიმე ძილით

თბილისს სძინავს მძიმე ძილით,
მხოლოდ მტკვარი ხმაურობს,
ვარსკვლავების თეთრი თრთვილით
ქარს სურს გვამოგზაუროს.

და ჭრიჭინა ჰაერს ბზარავს.
მკათათვეა. ლანდები.
არც ვოცნებობ, არც არავის
ზრუნვას ვუგვიანდები.

სულში კოშკი არ შენდება.
ახლა აღარც ღმერთია,
საცა არის გათენდება:
ყველაფერი ერთია..
[Pasuxi][Cit]|
8. patrioti (Off)
[ 28 Aug 2013, 0:41 ]
გალაკტიონ ტაბიძე - მეტეხი იდგა რუხი,პიტალო

ცა - დასავლეთი აღვივებდა ღრუბელთა ღუმელს,
მეტეხი იდგა რუხი, პიტალო.
შემოდგომის დღე მისცემოდა უსაზღვრო დუმილს,
მთაწმინდა - მშვიდი და მოყვითალო.

წიგნის გვერდები ჩამოშლილი და არეული
ინახავს ამ დღეს ჩუმი, ცბიერი.
მასში მარხია მოჩვენება სიზმარეული,
სული შეშლილი და ბედნიერი.
[Pasuxi][Cit]|

<<wina. | shemdegi>>
1,2

პასუხი თემაზე
მთავარ გვერდზე
Save .txt

პლიუსი თემას