გიორგი ზანგური
LEOENA
14 ოქტ 2013, 18:09
გიორგი გელას ძე ზანგური (დ. 14 ოქტომბერი, 1982 , ქ. თბილისი) —თანამედროვე ქართველი პოეტი,მსახიობი.
---------------
LEOENA
14 ოქტ 2013, 18:12
ქალი რომ დაგითქვავს პაემანს თავისთან
დაგხვდება გამომწვევ კაბით და მკლავებით,
შენ უნდა გახსოვდეს რომ უცხო არის
და გადაკეტე ზურგ სუკან ოთახის კარები.
არ უთხრა ყავაზე გადაჭრით უარი
,ალკოჰოლს თუ დალევთ, მან მეტი დალიოს,
როდესაც დათვრება გულდასმით უარეთ
რომ შენმა ფიქრმა და ზრუნვამ გადარიოს.
ლექსი წაუკითხე ალერსზე ხმადაბლა
ეცეკვე მგზნებარედ, თამამად, უხეშად
ასწავლე ტუჩებით ტუჩებზე გადაბმა
და კოცნა აქციე სევდიან ნუგეშად.
უთხარი, რომ მისი სუნისგან ირევი
რომ მისი სხეული აპრილზე ნაზია
დათვალე კაბაზე ნამცეცა ღილები
პეპლებად დაბერილ მკერდზე რომ აზია.
აჩვენე ნიღაბი, რომელსაც მოიხსნი
მიხვდეს რომ მარტო ხარ და მისით აივსე,
მსუბუქი მისი თმა სახეზე მოისვი,
ბევრი ესაუბრე ვნებაზე, მაისზე.
გაჩუმდი როდესაც დაიწყებ ფერებას.
რამე რომ ზედმეტი წამოგცდეს,
ინანებ ჯობია აჩვენო ვნების გახელება
და მერე დაღლილმა თვალები მინაბე.
ახლა მან დაიწყოს ზრუნვა და გიაროს,
ოთახში მთავრის შუქს შიშველი დაუდგეს
ღამემ გათენება რომ დაიგვიანოს
მზის სხივად ლოგინზე შენ უნდა გაუთბე.
როდესაც გადაღლილს ძილი მოერევა
და შენზე დაღვრილი ბურანში ჩარჩება,
იქაც არ მოაკლო მგზნებარე ფერება
ვერ შეძლოს სიცხადის სიზმრისგან გარჩევა.
ადექი ჩუმად და გამოდი სახლიდან,
თავთან დაუტოვე ყვავილის ფურცელი,
ვიდრე ამ შეგრძნებას სიყვარულს გახდი
და გამოებერება სიმწიფით მუცელი.
იარე ცარიელ ქუჩაში თავდახრით,
ცუდად მოიქეცი ასე რომ დატოვე,
თავს ირჩენ გრძნობებზე უხეში თავდასხმით
და ისევ ერთად ხართ შენ და სიმარტოვე.
დრო მოვა, როდესაც გონება შეშლილი
მიხვდები არავინ გიყვარდა მასავით,
მას კი გრძნობა ექნება შენდამი შეცვლილი
და გულში ჩაგიკრავს საყვარელ ძმასავით.
შეცდი რომ ასე ბრმად აყევი ჩემ რჩევას...
ქალი რომ თავისთან პაემანს დაგითქვავს,
ისწავლე ბედნიერ წუთების შემჩნევა...
ჩათვალეთ მე თქვენთვის ეს სიტყვა არ მითქვამს..
---------------
LEOENA
14 ოქტ 2013, 18:13
ვის?!
ვის გავარდნია ხელიდან
ყველაზე მართალი ღიმილი.
---------------
LEOENA
14 ოქტ 2013, 18:23
ზედმეტად ნაცნობ მელოდიასავით
ავიკვიატე შენი სახელი
და რახანია ვღიღინებ,
ისე სევდიანად!
ისე მოგონებით,
ისე ჩუმად,
რომ მეც აღარ მესმის.
სხვებსაც გადავადე,
სხვებიც ავიყოლია
და ახლა, თითქოს მთელი ქალაქი,
მთელი სამყარო,
შენს სახელს ღიღინებს_
აკვიატებულ მელოდიას.
---------------
LEOENA
14 ოქტ 2013, 18:32
ლამაზო ფეხები მიადგი ერთმანეთს 
კაბის ქვეშ გიყურებს მთელი დედამიწა, 
გვირილა გაკოცებს,კანჭებზე ღმერთმანი 
შეგრცხვება იცოდე და მე ვერ დაგიცავ 
გულთან შეიბნიე ჩახსნილი ღილები, 
ვერ ხედავ მთელი ცა მკერდში რომ ჩაგცქერის? 
მზე სხივებს წაგატანს თუ გაგეღიმება 
და გვიან მიხვდები ძვირფასო რაც გელის. 
თმას ასე თამამად ნურასდროს გაიშლი 
ნიავი აგირევს, ფიქრს აგიცანცარებს, 
რა ვნებიანია თან ქარი მაისში?! 
არ იცი,მაგრამ მე ხომ ვიცი რაც არის. 
ეგ ყელი მაღალი,როგორმე დაფარე 
იწვიმებს იცოდე და მაინც მოგიწევს, 
თუ არ დამიჯერებ,წვეთს შემოგაპარებს, 
მუცლამდე ჩაგიღვრის და გვერდში მოგიწვენს. 
ვერავინ დაიცავს შენს უმანკოებას, 
ცოტა მოერიდე ხალხსა და სამყაროს, 
თორემ ჭორაობა დაიწყეს რტოებმა 
"რა უბიწოებით გარყვნილი რამ ხარო
---------------
LEOENA
14 ოქტ 2013, 18:34
თქვენ უფროსი ხართ 
ჩემზე ასაკით, 
გამოცდილება მოგიხდათ მის ; 
რაც გამიცანით 
ვიცი მას აქეთ, 
თქვენი თVალები პატარად მთვლის. 
დახევდით ნეტა 
ბარათებს-დროს? 
დააბრუნებდით თავიდან წამს? 
ვიცი მეტყოდით: 
"როდესაც თოვს, 
მე შენი ცხელი ალერსის მწამს!" 

ქალიშვილივით დაუწყებთ ცვლას, 
ტანსაცმელსა და 
საცვლების ფერს. 
და თქვენი ვნების მიწიერ ძვრას, 
დაგიკოცნიდით- 
ურძეო მკერდს. 

დატოვებთ ტიტულს-ვალდებულ ცოლს? 
დაიწყებთ ღამით 
ხალების თვლას? 
მოზილავთ ღრუბელს-უფორმო ცომს? 
დაუწყებთ მთვარეს 
სხივების თლას? 
გაგიშიშვლებდით ლექსივით ტანს, 
დაგიფარავდით სარცხვენელს ფრთით; 
შეგაყვარებდით როგორმე თავს 
პატარძალივით 
კანკალებთ,თრთით. 

თქვენ უფროსი ხართ 
ჩემზე ასაკIთ, 
მაგრამ მკერდის ქვეშ გიკოცნით ხალს. 
რაც გაგიცანით 
ვიცი მას აქეთ, 
Vეღარ უყურებთ თვალებში ხალხს ...
---------------